Róża na tropie. Zagadka ekspresu polarnego – recenzja

➜ Tytuł: Róża na tropie. Zagadka ekspresu polarnego
➜ Autorka: Hannah Peck
➜ Ilustracje: Hannah Peck
➜ Tłumaczenie: Barbara Górecka
➜ Wydawnictwo: Świetlik
➜ Rok wydania: 2023
➜ Objętość: więcej niż sto
➜ Dla kogo: dla samodzielnych w czytaniu
➜ Ocena ogólna: ma dużo zalet

Pociągi mają to do siebie, że przyciągają tajemnicze historie! Nie bez powodu jedną z najbardziej zagadkowych powieści jest ta o detektywie Herkulesie Poirot – ,,Morderstwo w Orient Expressie” Agathy Christie. Nie brakuje jednak i historii dla młodych czytelników, które rozgrywają się w maszynach pędzących po torach, takich jak np. ,,Złodziej w Sokole Górskim” czy klasyczny ,,Ekspres polarny”.

Róża na tropie

W książce, o której opowiadam w tej recenzji, również na szczęście morderstwa nikt się nie dopuścił. Pojawił się za to szereg kradzieży, które niezwłocznie należy rozwiązać – wskazując winnych i zwracając należności poszkodowanym. Podejmie się tego nie kto inny jak tytułowa Róża z ,,Róży na tropie” – pierwszej części detektywistycznej serii dla młodych czytelników.

Autorką książki oraz ilustracji wewnątrz jest Hannah Peck. Wieść niesie, że cykl w języku angielskim (,,Kate on the case”) ukazał się już w dwóch tomach! Można więc podejrzewać, że wydawnictwo Świetlik także wkrótce podejmie się przekładu kolejnej części.

Korespondentka specjalna na tropie przygody

Książka w poręcznym, niemal kieszonkowym formacie relacjonuje w 17 rozdziałach podróż Róży oraz jej taty w kierunku Arktyki, gdzie na rodzinę czeka mama naukowczyni. Nim jednak pociąg dotrze do końcowej stacji, dziewczynka w roli korespondentki specjalnej będzie musiała rozwiązać pewną sprawę zaginionych trofeów, ciasteczek imbirowych oraz cennego rękopisu.

Róży w podążaniu za poszlakami pomoże dobry przyjaciel – mysz Rupert. Gryzoń potrafi nie tylko główkować z równie wysoką intensywnością co jego opiekunka, ale także… mówi! Razem wpadają na kilka intryg oraz poznają pewnego, pasiastego jegomościa.

Dlaczego nie ulegać pierwszym wrażeniom

W ,,Róża na tropie. Zagadka ekspresu polarnego” tytułowa bohaterka jest nieco nietypowa jak na tego rodzaju opowiastkę. Róża nazywa pewnego kota stukniętym, choć ten nie zachowuje się specjalnie nietypowo. Obraża się, gdy dziewczynka na nim siada – ale kogo by to nie wzruszyło? Róża traktuje kota powierzchownie w zasadzie tylko dlatego, ze jest on brzydki. 

Z podobną dozą ostrożności podchodzi do jego właścicielki – madame Mony, która wydaje się na pierwszy rzut oka złośliwa i nieprzystępna. Róża będzie miała okazję się jednak wkrótce przekonać, że pierwsze wrażenie może być niezwykle mylne oraz krzywdzące.

Nietuzinkowa opowieść detektywistyczna dla dzieci

Ta część ,,Róży na tropie” to dynamiczna i bogato ilustrowana opowieść, którą czyta się niezwykle szybko. Żałuję jedynie, że tak mało jest w niej opisów samego pociągu oraz postępów w podróży. Można odnieść także wrażenie, że historia jest nieco chaotyczna, a skrótowa narracja gubi po drodze niektóre wątki.

Myślę jednak, że ,,Róża na tropie. Zagadka ekspresu polarnego” to pozycja ciekawa i – mimo wszystko – nietuzinkowa. Dobrze sprawdzi się w przypadku czytelników powyżej 8 roku życia.

Link do strony wydawnictwa: https://www.wydawnictwokobiece.pl/kategoria-produktu/dla-dzieci/

Mysz w szaliku oraz pociąg na zdjęciu głównym zostały wygenerowane przez AI.