Futura Nostalgia. Część 2 – recenzja

Tytuł: Futura Nostalgia. Część 2

Autor: Tony Sandoval

Rysunki: Tony Sandoval

Tłumaczenie: Katarzyna Sajdakowska

Wydawnictwo: Timof Comics

Rok wydania: 2019

Objętość:  chudzina 

Dla kogo: dla samodzielnych w czytaniu

Ocena ogólna:  bardzo przyjemna

Recenzja:

Czy można dobrze zrozumieć historię, zaczynając od drugiej części cyklu?

Można. Pod warunkiem, że sporo w niej fantazji, oderwania od rzeczywistości i niedopowiedzeń.

,,Futura Nostalgia. Część 2” jest kolejno trzecim i czwartym rozdziałem historii napisanej i narysowanej przez Tony’ego Sandovala, meksykańskiego scenarzysty i twórcy komiksowego.

To zarówno poetycka wizualnie jak i treściowo opowieść o młodej dziewczynie, której dorastanie wiążę się z niepokojem, burzliwą przyszłością oraz stanem ciągłego zagubienia.

Marie jest dziewczyną Iggy’ego, chłopaka którego bardziej interesują rysunki, niż miłość, przynajmniej takie można odnieść wrażenie, po krótkim ukazaniu ich młodej relacji. Rozmowa obojga zostaje zdominowana jednak przez temat infekcji i tajemniczego śladu na ramieniu dziewczyny, powstałego na skutek ugryzienia jakiegoś owada. Poza tym, mówią także o niewyjaśnionych morderstwach, które mają miejsce w niedalekiej odległości od ich miasteczka.

Mimo, że całe ich spotkanie zostało ukazane w bardzo romantycznych okolicznościach, zupełnie nie przypomina typowej dla nastolatków relacji. Jest wyczuwalny między nimi dystans i wiszące w powietrzu widmo zmian.

Marie ma także przyjaciela żabę, który potrafi mówić. Nie jest on jednak uroczą przytulanką, ale czymś w rodzaju niebezpiecznego starszego kolegi, którego obecność z jednej strony daje poczucie bezpieczeństwa, ale z drugiej jest bardzo złudna. To także doskonała postać do oddania seksualnego podtekstu w kontekście dorastającej Marie, zmieniającej się w kobietę.

W ,,Futura Nostalgia. Część 2” bardzo dużą rolę odgrywają żywioły. Przeplata się tutaj ogień z wodą i wiatrem. Szczególnie jeden z tych elementów ma bardzo duży wpływ na dziewczynę. Co więcej, w tym tomie możemy odnaleźć zapowiedź dorosłej Marie, która nie dość, że na stałe zwiąże się z jednym z żywiołów, to w dodatku… sama się nim stanie.

W tej części jest również sporo nawiązań do apokaliptycznej przyszłości i niepewnych losów bohaterów. Niepewność, która ma źródło u głównej bohaterki, sączy się także w stronę czytelnika. Fabuła nie daje jasnych odpowiedzi, ale pozostawia poszlaki. Ukoronowaniem tego zabiegu jest otwarte zakończenie i zapowiedź kontynuacji w części 3.

Na końcu komiksu dołączono ,,Bonus”, rozdział z portretami bohaterek oraz szkice z różnych etapów pracy nad książką.

,,Futura Nostalgia. Część 2” jest wizualnym majstersztykiem. To rysunki tworzą tutaj nastrój całości, a pojedyncze kadry skupiające się na detalach podbijają jej oniryczny wydźwięk i metaforyczne znaczenie.

Polecam ten komiks czytelnikom powyżej 14. roku życia. Jeżeli ktoś lubi trudne do zdefiniowania historie, będzie tą zachwycony.

Link do strony wydawnictwa: https://timof.pl/katalog/Futura+nostalgia+%E2%80%93+Cz%C4%99%C5%9B%C4%87+2./pokaz.html

Podobne posty:

Futura Nostalgia. Część 3 – recenzja Złoty Wiek. Część 2 – recenzja Złoty Wiek – recenzja Pieśń o Renarcie – recenzja