➜ Tytuł: Henio i cztery struny
➜ Autorka: Katarzyna Huzar-Czub
➜ Ilustracje: Paulina Wyrt
➜ Wydawnictwo: małe PWM
➜ Rok wydania: 2021
➜ Objętość: chudzina
➜ Dla kogo: dla tych co sami jeszcze nie czytają, ale dużo już rozumieją , dla samodzielnych w czytaniu
➜ Ocena ogólna: wybitna
Polska zarówno kiedyś jak i dzisiaj słynie z wielu znakomitych wykonawców muzyki klasycznej. Oprócz tych najbardziej znanych, w historii zapisali się twórcy, których koncertów niestety już nie usłyszymy (a przynajmniej nie w oryginalnym wykonaniu). Pozostały jednak ich zapisy nutowe oraz opowieści, które teraz możemy poznać i nimi się zainspirować!
Wydawnictwo PWM (a w zasadzie dedykowane dzieciom ,,małe PWM”) rozpieszcza czytelników doskonałymi, rymowanymi książkami o wielkich, polskich artystach, ale także edukacyjnymi lekturami o muzyce.
Do tej pory pisałam już o:
Wiecie, co jeszcze łączy te powyższe książki? Ich autorką jest Katarzyna Huzar-Czub – mistrzyni w pisaniu krótkich biografii sławnych muzyków w taki sposób, żeby zainteresować nimi najmłodszych.
KIM BYŁ HENRYK WIENIAWSKI?
,,Henio i cztery struny” to niezwykła historia o człowieku, określanym mianem ,,następcy Paganiniego”, czyli najsłynniejszego skrzypka wszech czasów. Henryk urodził się 10 lipca 1835 roku w Lublinie. Jego talent wiolinistyczny odkryto bardzo szybko. Już kiedy miał cztery lata było jasnym, że ten chłopczyk tworzy muzykę, która porusza serca.
Jako jeden z najmłodszych w historii został przyjęty do prestiżowego Konserwatorium Paryskiego (był wtedy zaledwie ośmiolatkiem!). Bardzo szybko osiągnął międzynarodowy sukces, który w późniejszych latach okupił pewnymi konsekwencjami.
ILE STRUN MAJĄ SKRZYPCE?
Najnowsza książka Katarzyny Huzar-Czub ze wspaniałymi, wielowymiarowymi ilustracjami Pauliny Wyrt (którą kojarzyłam dotychczas przede wszystkim z serii ,,Małe Licho” i która, okazuje się, ma bardzo dużo do zaoferowania!), to nie tylko wciągająca opowieść o Henryku Wieniawskim. Autorka w sprytny sposób w rymowanym tekście wplotła informacje o innych ważnych twórcach tamtych czasów, ale i o samych skrzypcach.
Mogę z całą pewnością stwierdzić, że po lekturze ,,Henio i cztery struny” już na zawsze zapamiętacie, że skrzypce mają cztery struny – G, D, A i E. A to dlatego, że wykorzystano dla utrwalenia tych informacji siłę metody skojarzeń – wspierając się zarazem historią samego bohatera.
NIE ZAWSZE JEST TYLKO KOLOROWO
To, że nie jest to tylko zwykła książka o drodze małego chłopca z wielkim talentem do zapisania się na stałe w kanonie wielkich muzyków, świadczy też fakt, że autorka ujęła w biografii Wieniawskiego bardzo ważny wątek. Mimo, że jest to pozycja dla dzieci, nie skupia się ono wyłącznie na superlatywach.
W tekście można przeczytać również o problematycznej skłonności skrzypka do hazardu, jednocześnie nie ujmując jego niezwykłemu talentowi.
DLA KOGO JEST TA KSIĄŻKA?
,,Henio i cztery struny” to bardzo starannie przygotowana publikacja o niezwykle interesującym człowieku. Jestem przekonana, że (niestety) jeszcze wiele dzieci, ale i kilku dorosłych nie słyszało o Henryku Wieniawskim. Opisywana tutaj lektura umożliwia poznanie tej historii i wyciągnięcie ciekawych wniosków. Wielki talent to nie tylko obietnica sławy oraz bogactwa. Czasami nawet wybitnie uzdolnionych ludzi dopadają różne słabości.
Polecam ,,Henio i cztery struny” dzieciom już powyżej 4 roku życia.
Link do strony Wydawnictwa: https://pwm.com.pl/pl/sklep/publikacja/henio-i-cztery-struny,katarzyna-huzar-czub,25210,ksiegarnia.htm
