➜ Tytuł: Pieśń o Renarcie 2. Magia bez cudów
➜ Seria: Pieśń o Renarcie
➜ Autor: Joann Sfar
➜ Rysunki: Joann Sfar
➜ Tłumaczenie: Wojciech Birek
➜ Wydawnictwo: Timof Comics
➜ Rok wydania: 2024
➜ Objętość: chudzina
➜ Dla kogo: dla samodzielnych w czytaniu
➜ Ocena ogólna: bardzo przyjemna
Niemal trzy lata przyszło nam czekać, żeby poznać kolejne losy pewnego bardzo sprytnego lisa. Dla tych jednak, którzy zastanawiają się czy było warto, mam krótką wiadomość – jeszcze jak! Gorzej, że jednocześnie jest to ostatnia część serii, a tom drugi pozostaje tym zamykającym opowieść o rudym mącicielu.
Coś nowego od Joann Sfar
Pieśń o Renarcie 2. Magia bez cudów (choć autokorekta usilnie próbuje zmienić mi tytuł tej serii na Pieśń o Renacie) to drugi tom autorskiego komiksu Joanna Sfara, który w znany sobie, bezprecedensowny sposób opisuje literacką rzeczywistość, wplatając w nią religie, romanse oraz rozboje.
Twórca znany m.in. z kultowych cykli Donżon czy Kot rabina, ale także uroczej na swój sposób zamkniętej historii o Małym Wampirze, kolejny raz udowadnia, że słusznie nazywany jest jednym z najważniejszych autorów komiksowych naszych czasów.
Lis bez wątpienia mistrzowsko kłamie… ale nigdy nie jest równie niebezpieczny jak wtedy, kiedy mówi prawdę.
Joann Sfar, Pieśń o Renacie 2. Magia bez cudów, str. 27
Świat gadających zwierząt
W Pieśni o Renarcie 2. Magia bez cudów kontynuuje się bezpośrednio wydarzenia z części pierwszej, dlatego natychmiast przenosimy się do samego środka akcji. Największy czarodziej Merlin wraz ze swoimi uczniami pozostają zamienieni w kamień. Z misją odczynienia złego uroku wyrusza jedyny pozostały w ludzkiej postaci adept Takka, wraz z piękną Marią (swoją drogą, Maria jest postacią historyczną – to pierwsza znana średniowieczna powieściopisarka – jak podaje wydawnictwo Timof Comics) i przebiegłym Renartem.
Szybko okazuje się jednak, że ich zadanie ma termin ważności, a właściwie – że zostało oznaczone jako priorytetowe. Wraz bowiem z brakiem aktywności magii Merlina, świat gadających zwierząt powoli przestaje istnieć. Renart, choć wydaje się bardziej odporny na te zaniki od innych, także musi zmierzyć się z potencjalną wizją zostania po prostu… zwykłym lisem.
Epos rycerski w krzywym zwierciadle
Akcję Pieśni o Renarcie 2. Magia bez cudów napędza zachłanność głównego bohatera, ale także jego przeinaczone, a mimo to wciąż obecne – poczucie sprawiedliwości. Lis wydaje się być owładnięty typowo zwierzęcymi potrzebami. Często wydaje się nie liczyć z innymi, kierując się wyłącznie potrzebą własnego brzucha.
Z drugiej jednak strony, trudno oprzeć się wrażeniu, że jako tak kontrastowy bohater, jest on w tym wszystkim niezwykle ludzki. Komiks to słodko-gorzki obraz społeczeństwa, w którym nie brak humoru, zajmujących zwrotów akcji oraz dużego poczucia satysfakcji dla czytelnika.
Ten pokazany w krzywym zwierciadle epos rycerski ze średniowieczną Francją w tle, polecam odbiorcom powyżej 16 lat.
Link do strony wydawnictwa: https://timof.pl/katalog/Pieśń+o+Renarcie+2%3A+Magia+bez+cudów/pokaz.html
