Sentymentalny wilk – recenzja

Tytuł: ,,Sentymentalny wilk”

Autor: Geoffroy de Pennart

Ilustracje: Geoffroy de Pennart

Tłumaczenie: Maria Skowrońska

Wydawnictwo: Muchomor

Rok wydania: 2018

Objętość: chudzina 

Dla kogo: dla tych co sami jeszcze nie czytają, ale dużo już rozumieją , dla samodzielnych w czytaniu

Ocena ogólna:  bardzo przyjemna

 

 

Recenzja:

Doskonale pamiętamy stereotypowego wilka z tradycyjnych bajek i baśni. Jego wielkie kły, świdrujące spojrzenie i ostre pazury śniły się pewnie wielu dzieciom, wywołując strach i niepewność.

 

Geoffroy de Pennart w książce ,,Sentymentalny wilk” postanawia odmienić tę postać, uczynić ją bardziej refleksyjną i empatyczną.

 

 

Francuski artysta, który odpowiada także za ilustracje, pokazał historię z perspektywy młodego wilka, który dorasta i postanawia opuścić swój rodzinny dom. Żegnając się z najbliższymi dostaje od dziadka zegarek, a od taty listę smacznych kąsków.

 

I właśnie ta lista stanie się głównym przedmiotem fabuły, a jej początkowa i końcowa wersja będą się znacznie od siebie różnić.

 

Młody wilk Lucjan podróżując leśną ścieżką zaczyna odczuwać głód. Spotyka Kozę oraz jej dzieci i postanawia je zjeść. Kiedy jednak okazuje się, że jego przyszły posiłek zaczyna prosić, żeby chociaż zjadł ich wszystkich, żeby tym co zostaną nie było smutno, nasz bohater jednak odpuszcza. Dochodzi do wniosku, że nie jest wystarczająco głodny, a przecież nie miałby sumienia nikogo unieszczęśliwiać.

 

 

 

 

Lucjan na swojej drodze spotyka jeszcze Czerwonego Kapturka, trzy świnki oraz Piotrusia, wszystkie te postacie są nam doskonale znane z klasycznych bajek i baśni.

 

Za każdym jednak razem wilk z jakiegoś powodu rezygnuje z posiłku i wkrótce sam dochodzi do wniosku, że jest… sentymentalny.

 

Głód ciągle mu nie odpuszcza więc kiedy trafia na osobę, która jest nieuprzejma i której nie ma skrupułów zjeść – szybko ją pożera.

Swoją listę smacznych kąsków musi więc zaktualizować, wykreśla wszystkie inne pozycje, a finalnie dopisuje do niej tylko niedawny posiłek, czyli olbrzyma.

 

 

 

 

,,Sentymentalny wilk” to niewielki objętościowo picturebook w którym główną rolę grają przede wszystkim postacie. Tła jest tam niewiele, najczęściej jego funkcję pełni po prostu biała strona.

 

To ciekawa książka, która przełamuje stereotypy i stara się powiedzieć, że zawsze mamy wybór. Najważniejsze, żebyśmy postępowali w zgodzie z własnym sumieniem – nawet jeżeli tradycja nakazuje inaczej.

 

Polecam ,,Sentymentalnego wilka” dzieciom od 4. roku życia.

 

Link do strony wydawnictwa: https://www.muchomor.pl/pl/p/Sentymentalny-Wilk/213

 

 

Poprzedni wpis
Wyspa Skarbów: Złoto Johna Silvera – recenzja gry planszowej
Następny wpis
Co boli najbardziej na świecie – recenzja
Tags: +4, +5, +6, +7, +8, 2018, blog książkowy, francuskie książki dla dzieci, Geoffroy de Pennart, klasyczne bajki, książki dla dzieci, literatura francuska, Maria Skowrońska, Muchomor, picturebook, recenzje książek dla dzieci, Sentymentalny wilk, stereotypy, strona o książkach, tradycyjne bajki, wilk, Wydawnictwo Muchomor

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wypełnij to pole
Wypełnij to pole
Proszę wpisać prawidłowy adres e-mail.

Moja autorska książka

Pisz recenzje z Bajkochłonką!

Moja autorska książka

Pisz recenzje z Bajkochłonką!

O BAJKOCHŁONCE

Julita Pasikowska-Klica

Moja miłość do książek zrodziła się zanim jeszcze nauczyłam się czytać. Zapach świeżego druku
i szeleszczące kartki pełne przygód były dla mnie tajemnicą, którą chciałam jak najszybciej odkryć.

Na co dzień sięgam po różne tytuły, ale to właśnie bajki mają w mojej biblioteczce miejsce szczególne.

Możesz dowiedzieć się więcej klikając w zakładkę o mnie!

Zapisz się do newslettera Bajkochłonki!

Moja autorska książka

Pisz recenzje z Bajkochłonką!

Losowa recenzja