Tytuł: ,, Mój dziadek był drzewem czereśniowym”
Autor: Angela Nanetti
Ilustracje: Anastasia Stefurak
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Rok wydania: 2018
Objętość: więcej niż sto
Dla kogo: dla samodzielnych w czytaniu
Hasła: recenzja, książka dla młodzieży, recenzje książek dla dzieci, 2018, Wydawnictwo Nasza Księgarnia, Nasza Księgarnia, Angela Nanetti, Anastasia Stefurak, nowość, premiera, zapowiedź, mój dziadek był drzewem czereśniowym, dziadek, rodzina, wnuk, mama, dziadkowie, babcia, drzewo, czereśnia, dorastanie, przemijanie, smutek, wspomnienia, dzieciństwo, miłość
Ocena ogólna: wybitna
Dodatkowe atuty: UWAGA: wzruszająca!
Recenzja:
Ponad 10 lat czekaliśmy na wznowienie tej książki. Wreszcie jest przed nami, zachwyca swoimi pięknem, zachęca do lektury i przede wszystkim opowiada jedną z najpiękniejszych historii, jakie zostały napisane.
Rośniemy, dojrzewamy, zmieniamy się. Angela Nannetti porównuje nas do drzewa. Najpierw jesteśmy pestką, nasionkiem. Zakwitamy, żeby wkrótce stać się gotowymi do dzielenia się sobą z innymi. Nieuniknione jest jednak nasze przeznaczenie.
Zadaniem, które mamy, jest pozostawienie czegoś po sobie. Odciśnięcie swojej obecności, czy to przez fizyczne działanie, dzieła sztuki, edukację i pomoc innym, czy za pomocą dobrych wspomnień.
To skrót, którym można podsumować książkę Nannetti ,,Mój dziadek był drzewem czereśniowym”. Uogólnianie jej nie jest jednak dobrym pomysłem. To wyjątkowa pozycja, która wyciśnie łzy nawet z najbardziej gruboskórnej osoby. Dotyka czytelnika w sposób najbardziej osobisty, bo powołuje się na relację z najbliższymi.
Narratorem historii jest 6-letni Antoni. W zasadzie poznajemy go jeszcze jako pięciolatka, akcja jednak rozgrywa się na przestrzeni kilku lat.
Widzimy, że mimo tego co akurat przechodzi, to po prostu mały chłopiec. W karnawał chciałby bawić się w przebraniu Supermana i biegać z kolegami po dworze, a zamiast tego, musi wysłuchiwać kłótni dorosłych. Nie rozumie ich problemów. Czuje się zaniedbany i nie wie jak poważna jest sytuacja, której jest świadkiem.
Na jego przykładzie widzimy, jak różny jest świat dzieci od dorosłych. Kiedy dziadek Antoniego jest zdrowy, ma dobry humor i towarzyszy w zabawach swojemu wnukowi, ten kocha go najbardziej. Jednak jako chory i z nieobecnym wzrokiem staje się dla chłopca kimś obcym. Nie możemy go za to winić. Nie jest to też przejaw braku empatii. Antoni po prostu jeszcze nie rozumie, dlaczego jego dziadek jest inny. Dzieci uważają, że wszystko zawsze będzie takie samo. Kiedy dochodzi do nich, że świat się zmienia, a niektóre rzeczy mijają bezpowrotnie – wtedy dorastają.
,,I tak dowiedziałem się, że umrzeć znaczy polecieć do nieba bez samolotu i że nie ma tam miejsca ani dla gęsi, ani dla dzieci.” Angela Nanetti, Mój dziadek był drzewem czereśniowym, str. 24
To bardzo ciepła historia, której głównym tematem nie tylko jest przemijanie, ale przede wszystkim rodzina i miłość. To, jacy jesteśmy, jest przeważnie wypadkową tego, kim byli ludzie, którymi się otaczaliśmy. Nawet, jeżeli będziemy zaprzeczać lub starać się nie zauważać podobieństw, finalnie i tak je w sobie odkryjemy.
,,Mój dziadek był drzewem czereśniowym” to książka o walce; o najbliższych i o rzeczy, które kochają. O próbie ich zrozumienia. W subtelny sposób pokazuje ona, co jest w życiu najważniejsze.
,,Dla mnie ona nie umarła, Antosiu. Nie umrzesz, dopóki ktoś cię kocha, zapamiętaj to sobie”. Angela Nanetti, Mój dziadek był drzewem czereśniowym, str. 51
Czasami to w co wierzymy lub rzeczy, które zrobiliśmy, przetrwają dłużej, niż my sami. O tym również jest ta historia. Drzewo, które rzeczywiście pojawia się fizycznie wśród bohaterów, jest swego rodzaju metaforą. Ma ono spajać rodzinę i trzeba przyznać, że doskonale spełnia swoją funkcję.
Książka przeznaczona jest dla trochę starszych dzieci, niż tych w wieku bohatera. Maluchy mogłyby jej nie zrozumieć lub źle ją zinterpretować. ,,Mój dziadek był drzewem czereśniowym” będzie optymalna dla młodzieży w wieku 10-14 lat, chociaż także i starsi będą czerpać ogromną przyjemność z jej czytania.
Nastrojowe i piękne ilustracje stworzyła artystka Anastasia Stefurak, które zostały wykorzystane również w ukraińskiej wersji językowej książki. Możecie podejrzeć je tutaj: https://www.behance.net/gallery/23596033/My-grandfather-was-a-cherryCoverIllustrations
Po przeczytaniu ,,Mój dziadek był drzewem czereśniowym” sama zatęskniłam za czasami, który spędzałam w młodości ze swoimi dziadkami na wsi. Utożsamiałam się z bohaterem, w sumie to z każdym po trochu. Obudziło to we mnie pewną tęsknotę. Postanowiłam nawet trochę powrócić wspomnieniami i zrobiłam sobie kogel mogel, pewnie nie tak dobry jak ten sprzed lat, ale jednak 🙂
Gorąco Wam tę książkę polecam, bo jestem przekonana, że każdy odnajdzie w niej cząstkę z przeszłości, za którą tęskni.
Premiera już za trzy dni! 21.03.2018 roku
Link do strony wydawnictwa: https://nk.com.pl/moj-dziadek-byl-drzewem-czeresniowym/2524/ksiazka.html#.Wq507pPwZE4
